در قلب CTA1 یک تپ‌اختر آرام وجود دارد. این باقی‌مانده ابرنواختر در سال ۱۹۶۰ توسط ستاره‌شناسان به عنوان منبع انتشار در طول‌موج‌های رادیویی کشف شد و از آن زمان به عنوان نتیجه انفجار مرگ یک ستاره بزرگ شناخته شده است. اما هیچ پالس رادیویی از تپ اختر مورد انتظار [که بقایای ستاره نوترونی چرخان از هسته فروپاشیده ستاره بزرگ است]، شناسایی نشد.
حدود ۱۰ هزار سال پس از انفجار اولیه ابر نواختر، ابر باقی‌مانده بین‌ستاره‌ای در طول موج‌های نوری کم‌نور است. انتشار در طول موج‌های قابل مشاهده CTA1 از جبهه‌های شوک که هنوز در حال گسترش هستند، در این تصویر عمیق تلسکوپی نشان داده شده است.
این تصویر حدود ۲ درجه از یک میدان ستاره‌ای در صورت فلکی شمالی قیفاووس را پوشش می‌دهد. در حالی که هیچ تپ‌اختری در طول‌موج‌های رادیویی پیدا نشده است، در سال ۲۰۰۸ تلسکوپ فضایی فرمی پالس‌های انتشار از CTA1 را شناسایی کرد.
ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید:
