ستارگان پرجرم در کهکشان راه شیری زندگی خارق‌العاده‌ای دارند. این ستارگان از ابرهای عظیم کیهانی فرو می‌ریزند و کوره‌های هسته‌ای آن‌ها روشن می‌شود و عناصر سنگین را در هسته‌هایشان تولید می‌کنند.
تنها پس از چند میلیون سال برای پرجرم‌ترین ستارگان، مواد غنی شده به فضای میان ستاره‌ای پرتاب می‌شود و امکان آغاز شکل‌گیری ستارگان جدید فراهم می‌شود.
ابر باقی مانده‌ای که با نام "کاسیویپا A" شناخته می‌شود، نمونه‌ای از این مرحله پایانی چرخه زندگی ستارگان است. نور ناشی از انفجار ابرنواختری که این باقیمانده را ایجاد کرد، برای نخستین بار حدود ۳۵۰ سال پیش در آسمان زمین دیده شد، هر چند رسیدن این نور به ما ۱۱ هزار سال زمان برد.
این تصویر دقیق که توسط تلسکوپ فضایی جیمز وب ثبت شده، گره‌های داغ باقیمانده از ابرنواختر را نشان می‌دهد. پوسته بیرونی سفید رنگ و دودی شکل موج انفجار در حال گسترش، حدود ۲۰ سال نوری وسعت دارد.
خبرهای بیشتر را در شبکه‌های اجتماعی بخوانید:
