دنباله‌دار Tsuchinshan-ATLAS

در تاریخ ۱۴ اکتبر، گرفتن یک نمای کامل از دنباله‌دار C/2023 A3 Tsuchinshan-ATLAS کار سختی بود. این عکس که بعد از نزدیک‌ترین عبور دنباله‌دار از کنار سیاره ما گرفته شده، تقریبا توانسته این کار را انجام دهد.

با ترکیب دو عکس تله‌فوتو، تصویر حدود ۲۶ درجه از آسمان را از بالا تا پایین پوشش می‌دهد و از سمت غرب به سمت Gates Pass در توسان، آریزونا نگاه می‌کند. در آن شب، تماشاگران دنباله‌دار حتی می‌توانستند خوشه ستاره‌ای کروی M5 و شبح کم‌رنگ دنباله‌دار دوره‌ای 13P Olbers را در نزدیکی مسیر طولانی دنباله‌دار Tsuchinshan-ATLAS با دنباله‌ غبار سفیدش بالای هاله روشن دنباله‌دار تشخیص دهند.

به دلیل زاویه دید و عبور زمین از صفحه مداری دنباله‌دار، Tsuchinshan-ATLAS همچنین یک دنباله معکوس برجسته دارد. این دنباله معکوس از غباری تشکیل شده که قبلاً آزاد شده و در مسیر مدار دنباله‌دار از خورشید دور می‌شود.

 

خبرهای بیشتر را در شبکه‌های اجتماعی بخوانید:

تلگرام

اینستاگرام

فضاپیمای کلیپر و دنباله‌دار اطلس

فضاپیمای کلیپر ناسا حالا به سمت دنیایی آبی، فراتر از زمین در حرکت است. این فضاپیمای بزرگ در این عکس که یک روز قبل از پرتاب موفقیت‌ آمیز در ۱۴ اکتبر در مرکز فضایی کندی گرفته شده، درون محفظه بار موشک فالکون هوی قرار دارد.

سفر بین‌ سیاره‌ای کلیپر ابتدا آن را به مریخ می‌برد، سپس دوباره به زمین بر می‌گردد و بعد به سمت مشتری حرکت می‌کند. این مسیرها به کمک نیروی جاذبه به کلیپر کمک می‌کنند تا در آوریل ۲۰۳۰ وارد مدار مشتری شود. وقتی کلیپر به مدار مشتری برسد، ۴۹ بار از کنار قمر اروپا عبور می‌کند و این قمر مشتری که یک اقیانوس زیر سطحی دارد را بررسی می‌کند.

این اقیانوس ممکن است شرایطی برای پشتیبانی از حیات را داشته باشد. در پس‌ زمینه این عکس و کنار موشک روشن‌ شده، دنباله‌دار تسوچینسان-اطلس دیده می‌شود که حدود یک روز پس از رسیدن به نزدیک‌ترین فاصله‌اش با زمین گرفته شده است.

خبرهای بیشتر را در شبکه‌های اجتماعی بخوانید:

تلگرام

اینستاگرام

شفق‌های رنگارنگ بر فراز نیوزیلند

گاهی آسمان شب پر از شگفتی می‌شود. مثل آسمان گذرگاه لیندیس در جزیره جنوبی نیوزیلند در یکی از شب‌های هفته گذشته.

به جای یک آسمان آرام و پر از ستاره‌های ثابت، آسمانی پر جنب‌ و جوش و پویا دیده شد. ناگهان شفق‌های قرمز گسترده، شفق‌های سبز به شکل نرده، یک قوس قرمز SAR، پدیده استیو (STEVE)، یک شهاب‌ و ماه همگی ظاهر شدند.

این‌ها حتی از مرکز کهکشان راه شیری و دو کهکشان اقماری آن یعنی ابر بزرگ و کوچک ماژلانی هم پر نورتر بودند. همه این‌ها در ۲۸ عکس طی پنج دقیقه ثبت شدند و این پانوراما از آن‌ها ساخته شد.

هفته گذشته شفق‌های زیادی در آسمان دیده شدند، چون یک فوران جرم تاجی (CME) از خورشید، ذراتی را به سمت زمین فرستاد که آسمان رنگارنگی را در عرض‌های جغرافیایی که معمولاً از قطب‌های زمین دور هستند، ایجاد کرد. به طور کلی، آسمان‌ شب این ماه پر از شگفتی  است و نه فقط شفق‌ها، بلکه دنباله‌دار هم در آن دیده می‌شود.

خبرهای بیشتر را در شبکه‌های اجتماعی بخوانید:

تلگرام

اینستاگرام

دنباله‌دار Tsuchinshan-ATLAS بالای بنای یادبود لینکلن

امشب غروب برو بیرون و یک دنباله‌دار ببین! دنباله‌دار C/2023 A3 (Tsuchinshan-ATLAS) در آسمان اوایل شب در مناطق شمالی بدون نیاز به تلسکوپ قابل مشاهده شده. برای دیدن این دنباله‌دار، به سمت غرب و آسمانی با افق پایین نگاه کن.

اگر آسمان صاف و تاریک باشه، حتی نیازی به دوربین دوچشمی هم نداری — دنباله کم‌ رنگ دنباله‌دار باید درست بالای افق برای حدود یک ساعت قابل مشاهده باشه. در عکس، دنباله‌دار Tsuchinshan-ATLAS دو شب پیش بالای بنای یادبود لینکلن در واشنگتن، آمریکا ثبت شده.

هر روز که می‌گذره، موقع غروب، دنباله‌دار و دنباله در حال تغییرش باید بالاتر و بالاتر در آسمان دیده بشه، هر چند که دقیقا چقدر روشن و چقدر طولانی دنباله‌هاش خواهند بود رو فقط می‌شه حدس زد.

خبرهای بیشتر را در شبکه‌های اجتماعی بخوانید:

تلگرام

اینستاگرام

شفق شمالی، ویرجینیای غربی

یک جاده خاکی روستایی به آرامی از میان این منظره شبانه رنگارنگ پیچ می‌خورد. این عکس در شب دهم اکتبر از شهرستان مونرو در جنوب ویرجینیای غربی گرفته شده است. آسمان پرستاره بالای سر، منظره‌ای آشناست. اما پرده‌های درخشان شفق شمالی یا نورهای قطبی معمولاً در اینجا دیده نمی‌شوند.

در آن شب، نمایش‌های شگفت‌انگیز شفق در عرض‌های جغرافیایی بسیار پایین‌تر از معمول در سراسر جهان دیده شد، دور از مناطق معمولی قطب شمال و جنوب. این فعالیت گسترده شفق، نشانه‌ای از یک طوفان ژئومغناطیسی شدید بود که به دلیل برخورد یک پرتاب جرم تاجی (CME) ایجاد شد، ابری عظیم از پلاسما با انرژی بالا که توسط میدان مغناطیسی احاطه شده بود.

این پرتاب جرم تاجی پس از یک شعله خورشیدی قدرتمند از نوع X از خورشید فعال به سمت زمین روانه شد.

خبرهای بیشتر را در شبکه‌های اجتماعی بخوانید:

تلگرام

اینستاگرام

حلقه آتش بر فراز جزیره ایستر

دومین خورشیدگرفتگی سال ۲۰۲۴ از اقیانوس آرام شروع شد. در تاریخ ۲ اکتبر، سایه ماه از غرب به شرق حرکت کرد و یک خورشیدگرفتگی حلقوی در مسیر باریک سایه آنتومبرال قابل مشاهده بود که بیشتر بر روی اقیانوس قرار داشت.

تنها جایی که این گرفتگی به خشکی رسید، نزدیکی نوک جنوبی آمریکای جنوبی بود و سپس در اقیانوس اطلس جنوبی به پایان رسید. مرحله چشمگیر خورشیدگرفتگی حلقوی که به "حلقه آتش" معروف است، از جزایر اقیانوس آرام جنوبی نیز قابل مشاهده بود.

سایه آنتومبرال ماه از کنار جزیره ایستر عبور کرد و به ساکنان این جزیره اجازه داد تا تمام مراحل این خورشیدگرفتگی حلقوی را دنبال کنند. در این تصویر که با برگ‌های درخت نخل قاب شده، دو عکس روی هم قرار گرفته‌اند: یکی با فیلتر خورشیدی و دیگری بدون فیلتر، که نزدیک به لحظه اوج گرفتگی حلقوی گرفته شده‌اند.

خبرهای بیشتر را در شبکه‌های اجتماعی بخوانید:

تلگرام

اینستاگرام

پنج دنباله‌دار درخشان از SOHO

در این تصاویر، پنج دنباله‌دار درخشان با هم مقایسه شده‌اند که توسط یک دستگاه تصویربرداری روی فضاپیمای SOHO ثبت شده‌اند. این فضاپیما مدت‌هاست که به خورشید خیره شده و این تصاویر را گرفته است. دنباله‌دارها به ترتیب زمانی چیده شده‌اند و همه‌شان به‌خاطر دنباله‌هایی که از خورشید دور می‌شوند، قابل تشخیص هستند.

در هر تصویر، خورشید در مرکز قرار دارد، اما به دلیل روشنایی زیادش، توسط یک دیسک مخصوص پوشانده شده است. هر کدام از این دنباله‌دارها برای علاقه‌مندان به آسمان در زمین خاطره‌انگیز بوده‌اند.

اولین دنباله‌دار در بالا سمت چپ، دنباله‌دار مک‌نات است که تا به حال درخشان‌ترین دنباله‌دار قرن ۲۱ بوده است. دنباله‌دار C/2023 A3 Tsuchinshan-Atlas که در حال نزدیک شدن به خورشید است، در پایین مرکز تصویر دیده می‌شود و اخیراً توجه بسیاری از دنباله‌دار‌بازان در سراسر جهان را به خود جلب کرده است.

خبرهای بیشتر را در شبکه‌های اجتماعی بخوانید:

تلگرام

اینستاگرام

کهکشان مارپیچی M106: یک مرکز عجیب

چه اتفاقی در مرکز کهکشان مارپیچی M106 در حال رخ دادن است؟ این کهکشان که از ستاره‌ها و گازهای چرخان تشکیل شده، با بازوهای مارپیچی آبی و خطوط غبار قرمز در نزدیکی هسته‌اش دیده می‌شود.

این تصویر از صحرای کویت گرفته شده است. هسته M106 در امواج رادیویی و پرتوهای ایکس به شدت می‌درخشد، جایی که دو جت (فواره) بزرگ در طول کهکشان دیده شده‌اند. این درخشش عجیب در مرکز باعث شده که M106 یکی از نزدیک‌ترین نمونه‌های کهکشان‌های نوع سیفرت باشد؛ جایی که گازهای درخشان زیادی به سمت یک سیاه‌چاله بزرگ مرکزی کشیده می‌شوند.

کهکشان M106 که با نام NGC 4258 هم شناخته می‌شود، حدود ۲۳.۵ میلیون سال نوری از ما فاصله دارد و قطر آن به ۶۰ هزار سال نوری می‌رسد. این کهکشان را می‌توان با یک تلسکوپ کوچک در صورت فلکی سگ‌های شکاری (Canes Venatici) مشاهده کرد.

خبرهای بیشتر را در شبکه‌های اجتماعی بخوانید:

تلگرام

اینستاگرام

خورشیدگرفتگی حلقوی در پاتاگونیا

می‌تونی خورشید رو پیدا کنی؟
خب، اما می‌تونی توضیح بدی چرا یه لکه‌ی بزرگ تاریک وسطش هست؟ اون لکه، ماهه. این هم‌ترازی شگفت‌انگیز که ماه دقیقا داخل خورشید قرار می‌گیره، بهش خورشیدگرفتگی حلقوی میگن. چنین گرفتگی‌ای همین هفته‌ی پیش اتفاق افتاد و از یه نوار باریک در نیمکره‌ی جنوبی زمین قابل مشاهده بود.

این عکس از پاتاگونیا در شیلی گرفته شده. وقتی ماه به زمین نزدیک‌تر باشه و با خورشید هم‌تراز بشه، از بعضی نقاط زمین خورشیدگرفتگی کامل دیده می‌شه. خورشیدگرفتگی‌های حلقوی کمی بیشتر از خورشیدگرفتگی‌های کامل اتفاق می‌افتن، اما چون ماه داره کم‌کم از زمین دور می‌شه، تا حدود یه میلیارد سال دیگه، مدار ماه دیگه اونقدر نزدیک نخواهد بود که از هیچ جای زمین خورشیدگرفتگی کامل دیده بشه.

خبرهای بیشتر را در شبکه‌های اجتماعی بخوانید:

تلگرام

اینستاگرام

دنباله‌دار دراز دُم Tsuchinshan-ATLAS

یک دنباله‌دار روشن داره وارد آسمون شب میشه. دنباله‌دار C/2023 A3 (Tsuchinshan–ATLAS) روشن‌تر شده و با اینکه الان با چشم غیر مسلح هم میشه دیدش، چون خیلی نزدیک به خورشیده، دیدنش هنوز سخته.

توی این عکس، دنباله‌دار Tsuchinshan–ATLAS درست قبل از طلوع آفتاب از کوه‌های آند در پرو گرفته شده. عکاس با وجود هوای سرد، از این ارتفاع زیاد تونسته افق شرقی رو ببینه و دنباله‌دار رو توی آسمون قبل از طلوع به راحتی پیدا کنه. توی این عکس، نه تنها یه دُم گرد و غبار خیلی بلند دیده میشه که چندین درجه کشیده شده، بلکه یه دُم یونی آبی‌رنگ و خیلی بلند هم دیده میشه.

این ماه، وقتی دنباله‌دار از کنار خورشید رد بشه و به زمین نزدیک‌تر بشه، کسایی که شب‌ها آسمون رو نگاه می‌کنن، می‌تونن این توپ یخی بزرگ و کثیف رو درست بعد از غروب خورشید توی غرب ببینند.

خبرهای بیشتر را در شبکه‌های اجتماعی بخوانید:

تلگرام

اینستاگرام

دم زیبای دنباله‌دار مَک‌ نات

دنباله‌دار مَک‌نات، که به "دنباله‌دار بزرگ ۲۰۰۷" معروف شد، دمی بسیار بلند و زیبا داشت. این دم شگفت‌انگیز در آسمان پخش شده بود و برای چند روز بعد از غروب آفتاب، در نیمکره جنوبی قابل مشاهده بود.

دنباله‌ی یونیزه‌ شده‌ی دنباله‌دار در عکس‌هایی با نوردهی طولانی و زاویه باز، به بهترین شکل دیده می‌شد. حتی در برخی مواقع، فقط دم دنباله‌دار برای ناظران در نیمکره شمالی، کمی بالاتر از افق قابل مشاهده بود. دنباله‌دار C/2006 P1 (مک‌نات) که درخشش آن به حدود منفی ۵ رسیده بود!! (بسیار پر نور) توسط کاشف آن در ژانویه ۲۰۰۷، درست بعد از غروب آفتاب از رصدخانه سایدینگ اسپرینگ در استرالیا ثبت شد.

این دنباله‌دار، که درخشان‌ترین دنباله‌دار در چند دهه اخیر بود، به تدریج کم‌نورتر شد زیرا به سمت آسمان‌های جنوبی و دورتر از خورشید و زمین حرکت کرد.

خبرهای بیشتر را در شبکه‌های اجتماعی بخوانید:

تلگرام

اینستاگرام

M27 یک دنباله‌دار نیست

در قرن هجدهم، وقتی که ستاره‌شناس فرانسوی، شارل مسیه، به دنبال دنباله‌دارها در آسمان بود، فهرستی از چیزهایی که در مشاهداتش پیدا می‌کرد و مطمئن بود دنباله‌دار نیستند، تهیه کرد. این جرم آسمانی شماره ۲۷ در فهرست معروف "دنباله‌دار نیست" اوست.

در واقع ستاره‌شناسان امروزی آن را یک سحابی سیاره‌ای می‌نامند، اما این هم یک سیاره نیست، حتی اگر در تلسکوپ کوچک گرد و شبیه به سیاره به نظر برسد. مسیه ۲۷ (M27) نمونه‌ای عالی از یک سحابی گازی است که زمانی شکل می‌گیرد که ستاره‌ای شبیه به خورشید، سوخت هسته‌ای خود را تمام می‌کند.

این سحابی زمانی تشکیل می‌شود که لایه‌های بیرونی ستاره به فضا پرتاب می‌شوند و نور مرئی‌ای که می‌بینیم، توسط اتم‌هایی ایجاد می‌شود که از نور فرابنفش شدید اما نامرئی ستاره در حال مرگ تحریک شده‌اند.

این سحابی که به نام "سحابی دَمبل" معروف است، یک ابر گازی متقارن و زیباست.

خبرهای بیشتر را در شبکه‌های اجتماعی بخوانید:

تلگرام

اینستاگرام

دنباله‌دار در طلوع ماه

دنباله‌دار C/2023 A3 (تسوچینشان–اطلس) در آسمان زمین کم‌کم روشن‌تر می‌شود. به این دنباله‌دار جدید که از ابر اورت دوردست به سمت منظومه شمسی داخلی آمده، با محبت "A3" می‌گویند. این دنباله‌دار در تاریخ ۲۷ سپتامبر به نزدیک‌ترین فاصله‌اش از خورشید (پریهل) رسید و در ۱۲ اکتبر به نزدیک‌ترین فاصله‌اش از زمین (پریژ) خواهد رسید و در آن زمان در آسمان شب دیده خواهد شد.

اما در ۳۰ سپتامبر، این دنباله‌دار در ساعات اولیه صبح دیده شد و این تصویر هم در همان زمان گرفته شده است. در این عکس، هاله روشن دنباله‌دار و دُم بلندش در کنار ماه هلال کاهنده که تازه از افق شرقی بالا آمده، در آسمان پیش از طلوع خورشید در پرایا گرانده، سانتا کاتارینا در جنوب برزیل دیده می‌شود.

هر چند رفتار دنباله‌دارها غیرقابل پیش‌بینی است، اما ممکن است دنباله‌دار تسوچینشان–اطلس به اندازه دنباله‌دار C/2020 F3 (نئووایز) که در تابستان ۲۰۲۰ همگان را شگفت زده کرد.

خبرهای بیشتر را در شبکه‌های اجتماعی بخوانید:

تلگرام

اینستاگرام

خورشید گرفتگی در طلوع خورشید

دومین خورشید گرفتگی سال ۲۰۲۴ از اقیانوس آرام شروع شد. در ۲ اکتبر، سایه ماه از غرب به شرق حرکت کرد و یک خورشید گرفتگی حلقوی در مسیر باریکی از سایه آنتومبرال دیده شد که بیشتر از روی اقیانوس عبور کرد و در نزدیکی نوک جنوبی آمریکای جنوبی از روی خشکی گذشت و در اقیانوس اطلس جنوبی به پایان رسید.

این مرحله هیجان‌ انگیز خورشید گرفتگی حلقوی به عنوان "حلقه آتش" شناخته می‌شود. با این حال، یک خورشید گرفتگی جزئی در منطقه وسیعی قابل مشاهده بود.

در این عکس، خورشید گرفتگی ماه اکتبر در یکی از اولین لحظاتش، درست بالای ابرها و نزدیک طلوع خورشید دیده می‌شود. دیسک خورشید که به طور جزئی گرفته شده، نزدیک به حداکثر گرفتگی است وداز مرکز بازدیدکنندگان رصدخانه مونا کیا در جزیره هاوایی گرفته شده است.

خبرهای بیشتر را در شبکه‌های اجتماعی بخوانید:

تلگرام

اینستاگرام

کهکشان ابر ماژلانی بزرگ

این بزرگترین "کهکشان اقماری" کهکشان راه شیری ماست. اگر در نیمکره جنوبی زندگی می‌کنید، ابر ماژلانی بزرگ (LMC) به راحتی قابل مشاهده است و حدود ۱۰ درجه از آسمان شب را پوشش می‌دهد، که ۲۰ برابر بزرگ‌تر از ماه کامل است و در نزدیکی صورت فلکی ماهی شمشیری (دورادو) قرار دارد.

این کهکشان تنها حدود ۱۶۰ هزار سال نوری از ما فاصله دارد و به همین دلیل جزئیات زیادی از ساختار آن، مثل نوار مرکزی و بازوی مارپیچی‌اش، قابل مشاهده است.

ابر ماژلانی بزرگ محل تولد ستارگان جدید زیادی است که در تصویر به رنگ صورتی دیده می‌شوند. همچنین این کهکشان میزبان سحابی تارانتولاست، که در حال حاضر فعال‌ترین منطقه تشکیل ستاره در کل گروه محلی است.

"گروه محلی"، مجموعه کوچکی از کهکشان‌های نزدیک است که کهکشان‌های عظیم آندرومدا و راه شیری در آن غالب هستند.

خبرهای بیشتر را در شبکه‌های اجتماعی بخوانید:

تلگرام

اینستاگرام

دنباله‌دار Tsuchinshan-ATLAS بر فراز مکزیک

این دنباله‌دار جدید از نزدیک‌ترین فاصله‌اش با خورشید عبور کرده و حالا به سمت زمین در حرکت است. دنباله‌دار C/2023 A3 (Tsuchinshan–ATLAS) در حال حاضر از مدار سیاره زهره خارج شده و در حدود دو هفته دیگر به نزدیک‌ترین فاصله‌اش با زمین می‌رسد.

دنباله‌دار Tsuchinshan-ATLAS که تلفظش "چوچین‌شان اَت‌لَس" است، نزدیک به حد دید چشم غیر مسلح است و با دوربین‌های با نوردهی طولانی به راحتی قابل مشاهده است. این دنباله‌دار هم اکنون از نیمکره شمالی و جنوبی زمین قابل رصد است.

عکس بالا چند روز پیش در بالای شهر زاکاتکاس مکزیک گرفته شده است. چون ابرها بیشتر آسمان قبل از طلوع را پوشانده بودند، عکاس با استفاده از یک پهپاد از ارتفاع بالاتر عکس‌هایی گرفت که بعداً چندین تصویر را ترکیب کرد تا دنباله‌دار بهتر دیده شود. اگر چه پیش‌ بینی میزان روشنایی دنباله‌دارها دشوار است، اما امیدواری‌ها بیشتر شده است.

خبرهای بیشتر را در شبکه‌های اجتماعی بخوانید:

تلگرام

اینستاگرام

هفت خواهر خاکی

آیا این واقعاً همان خوشه ستاره‌ای معروف "پلیادس" است؟ خوشه‌ای که به خاطر ستاره‌های آبی معروفش شناخته می‌شود، اینجا در نور مادون قرمز نشان داده شده که در آن گرد و غبار اطراف، از خود ستاره‌ها روشن‌تر دیده می‌شود.

در این تصویر، سه رنگ مادون قرمز به رنگ‌های قابل مشاهده تبدیل شده‌اند (قرمز=24، سبز=12، آبی=4.6 میکرون). این تصاویر اصلی توسط فضاپیمای "WISE" ناسا که در مدار زمین قرار دارد، گرفته شده‌اند.

خوشه ستاره‌ای پلیادس که با نام "M45" هم شناخته می‌شود و لقب "هفت خواهر" را دارد، به طور تصادفی در میان یک ابر غبار عبوری قرار گرفته است. نور و بادهای ستاره‌های عظیم پلیادس، ذرات کوچک‌تر غبار را بیشتر دفع می‌کنند و باعث می‌شوند که غبار به شکل رشته‌هایی منظم درآید، همان‌طور که در تصویر دیده می‌شود. این تصویر حدود ۲۰ سال نوری از فاصله خوشه پلیادس را نشان می‌دهد.

خبرهای بیشتر را در شبکه‌های اجتماعی بخوانید:

تلگرام

اینستاگرام

راکت در حال پرتاب هنگام غروب خورشید

امواج شوک درخشش خورشید را در هم می‌شکنند، در حالی که یک پرتاب هیجان‌انگیز، خورشید در حال غروب را می‌پوشاند. این عکس در ۱۷ سپتامبر گرفته شده و نشان می‌دهد که راکت فالکون ۹ با صدای بلند، ماهواره‌های ناوبری گالیله L13 اروپا را به مدار میانی زمین می‌برد.

این پرتاب از کیپ کاناورال در ساحل فضایی فلوریدا انجام شد. حدود ۸.۵ دقیقه بعد، بوستر فالکون ۹ به سلامت به زمین بازگشت و این بیست و دومین پرتاب و فرود موفق این راکت چندبار مصرف بود. اما کجا فرود آمد؟ روی سکوی فرود "فقط دستورالعمل‌ها را بخوانید"

خبرهای بیشتر را در شبکه‌های اجتماعی بخوانید:

تلگرام

اینستاگرام

جریان‌های ستاره‌ای در جهان نزدیک

این بیست کهکشان که در این تصویر می‌بینید، بخشی از یک پروژه بزرگ نجومی برای بررسی جریان‌های ستاره‌ای ناشی از جاذبه هستند.

هر تصویر یک نمای ترکیبی است. تصویری عمیق و معکوس که از داده‌های عمومی به دست آمده و کهکشانی بزرگ و نزدیک را نشان می‌دهد.

این تصاویر معکوس، ساختارهای ضعیف کیهانی را آشکار می‌کنند. جریان‌های ستاره‌ای که صدها هزار سال نوری طول دارند و از به هم ریختن و در نهایت ادغام کهکشان‌های کوچک‌تر با کهکشان‌های بزرگ‌تر در جهان نزدیک به وجود آمده‌اند.

این بررسی‌ها از ادغام‌ها و تعاملات گرانشی بین کهکشان‌های بزرگ و ماهواره‌های کوچکشان، راهنمای مهمی برای مدل‌های فعلی شکل‌گیری کهکشان‌ها و کیهان‌شناسی هستند.

همچنین کشف جریان‌های ستاره‌ای در کهکشان آندرومدا و کهکشان راه شیری خودمان، شواهدی شگفت‌انگیز از تخریب مداوم کهکشان‌های ماهواره‌ای در گروه کهکشانی محلی ما ارائه می‌کند.

خبرهای بیشتر را در شبکه‌های اجتماعی بخوانید:

تلگرام

اینستاگرام

خوشه کروی بزرگ در صورت فلکی هرکول

در سال ۱۷۱۶، ستاره‌شناس انگلیسی، ادموند هالی، نوشت: "این فقط یک لکه کوچک است، اما وقتی آسمان صاف باشد و ماه در آسمان نباشد، با چشم غیرمسلح دیده می‌شود." البته امروزه M13 با نام خوشه کروی بزرگ در صورت فلکی هرکول شناخته می‌شود و یکی از درخشان‌ترین خوشه‌های ستاره‌ای کروی در آسمان نیمکره شمالی است.

تصاویر واضحی مثل این تصویر، صدها هزار ستاره‌ی این خوشه شگفت‌انگیز را نشان می‌دهند. این خوشه در فاصله ۲۵ هزار سال نوری از ما قرار دارد و ستاره‌های آن در ناحیه‌ای به قطر ۱۵۰ سال نوری جمع شده‌اند. هر چه به مرکز خوشه نزدیک‌تر شویم، ممکن است در یک مکعب به ابعاد ۳ سال نوری، بیش از ۱۰۰ ستاره وجود داشته باشد. برای مقایسه، نزدیک‌ترین ستاره به خورشید بیش از ۴ سال نوری فاصله دارد.

این تصویر عمیق و گسترده، همچنین کهکشان‌های دوردستی مثل NGC 6207 در سمت چپ بالا و ابرهای غباری کم‌ نور پیش‌ زمینه راه شیری را نشان می‌دهد.

خبرهای بیشتر را در شبکه‌های اجتماعی بخوانید:

تلگرام

اینستاگرام

دنباله‌دار A3 در طلوع خورشید استرالیا

دنباله‌دار Tsuchinshan-ATLAS اکنون در آسمان صبح زود قابل مشاهده است. این توده یخی بزرگ و کثیف با زاویه‌ای عجیب به سمت داخل منظومه شمسی حرکت می‌کند و در دو روز آینده به نزدیک‌ترین فاصله خود از خورشید، یعنی بین مدارهای عطارد و زهره، خواهد رسید.

دوربین‌ها با نوردهی طولانی مدت اکنون در حال ثبت تصاویر از دنباله‌دار C/2023 A3 (Tsuchinshan-ATLAS) و دنباله غباری آن قبل و حین طلوع خورشید هستند. تصویر بالا چهار روز پیش گرفته شده و دنباله‌دار را نشان می‌دهد که در حال بالا آمدن از بالای دریاچه جورج در نیوساوت ولز، استرالیا است. نوارهای عمودی در سمت چپ، تصاویری از دنباله‌دار هستند که با طلوع خورشید، آسمان قبل از طلوع روشن‌تر و رنگارنگ‌تر شده است.

هنوز مشخص نیست که این دنباله‌دار در ماه آینده چقدر روشن خواهد شد، زیرا این موضوع به میزان گاز و غباری که هسته دنباله‌دار آزاد می‌کند بستگی دارد.

خبرهای بیشتر را در شبکه‌های اجتماعی بخوانید:

تلگرام

اینستاگرام

سحابی بابون خشمگین NGC 6727

این منطقه پر از غبار در حال تشکیل ستاره‌هاست. این بخش از یک ابر مولکولی بزرگ است که به نظر بعضی‌ها شبیه یک بابون (نوعی میمون) خشمگین است. این منطقه نسبتاً نزدیک است و حدود ۵۰۰ سال نوری از ما فاصله دارد و در جهت صورت فلکی تاج جنوبی قرار گرفته.

این فاصله تقریباً یک سوم فاصله‌ی سحابی معروف جبار است که به عنوان یک زایشگاه ستاره‌ای شناخته می‌شود. ابرهای غبار قهوه‌ای که با سحابی‌های روشن ترکیب شده‌اند، به خوبی نور ستاره‌های دورتر در کهکشان راه شیری را مسدود می‌کنند و ستاره‌هایی که هنوز در حال شکل‌گیری هستند را از دید ما پنهان می‌کنند.

چشمان این موجود غباری در تصویر، در واقع سحابی‌های بازتابی آبی رنگی هستند که با نام‌های NGC 6726، 6727، 6729 و IC 4812 شناخته می‌شوند، در حالی که دهان قرمز رنگ آن از نور گاز هیدروژن می‌درخشد. درست در بالای سمت چپ سر بابون، خوشه‌ی کروی NGC 6723 قرار دارد.

خبرهای بیشتر را در شبکه‌های اجتماعی بخوانید:

تلگرام

اینستاگرام

دنباله دار Tsuchinshan-ATLAS نزدیک می‌شود

چه اتفاقی می‌افتد وقتی این دنباله‌دار که همین حالا هم روشن است، نزدیک‌تر می‌شود؟ پیش‌بینی‌های خوش‌بینانه می‌گویند که دنباله‌دار C/2023 A3 (Tsuchinshan–ATLAS) ممکن است برای مدت کوتاهی با چشم غیرمسلح هم به راحتی دیده شود. البته پیش‌بینی روشنایی دنباله‌دارها همیشه سخت است و ممکن است این دنباله‌دار حتی در اثر گرمای خورشید از هم بپاشد. چیزی که قطعی است این است که این دنباله‌دار اکنون به‌طور غیرمنتظره‌ای روشن شده و قرار است اواخر این هفته به نزدیک‌ترین فاصله‌اش از خورشید (۰.۳۹ واحد نجومی) برسد و اوایل ماه آینده به نزدیک‌ترین فاصله‌اش از زمین (۰.۴۷ واحد نجومی) برسد. این تصویر در اواخر ماه می گرفته شده، زمانی که دنباله‌دار Tsuchinshan–ATLAS که فقط سال گذشته کشف شد، تقریباً از جلوی دو کهکشان دور عبور کرد. اکنون می‌توانید این دنباله‌دار را با دوربین دوچشمی در آسمان مشاهده کنید.

خبرهای بیشتر را در شبکه‌های اجتماعی بخوانید:

تلگرام

اینستاگرام

 

شیکاگوهنج!

شیکاگو، به نوعی، مثل یک استون‌ هِنج مدرن است. مسیر از شرق به غرب است و زمان هم همین امروز. امروز و هر روز اعتدال، خورشید دقیقاً در غرب غروب می‌کند، در هر جای زمین. بنابراین، امروز در شیکاگو، خورشید دقیقاً در امتداد خیابان‌ها و ساختمان‌هایی که به سمت استوا هم‌ راستا هستند، غروب می‌کند؛ رویدادی که به آن #شیکاگوهنج می‌گویند.

در اینجا، عکسی از شیکاگوهنج را می‌بینید که در زمان اعتدال در اواسط سپتامبر ۲۰۱۷ گرفته شده و بخشی از خیابان Upper Wacker Drive را نشان می‌دهد. البته، بسیاری از شهرها خیابان‌ها یا ویژگی‌های دیگری دارند که به خوبی با محور چرخش زمین هم‌ راستا هستند. بنابراین، شاید خیابان مورد علاقه شما هم از شرق به غرب کشیده شده باشد. امشب هنگام غروب، با یک نگاه سریع، می‌توانید این موضوع را بفهمید.

خبرهای بیشتر را در شبکه‌های اجتماعی بخوانید:

تلگرام

اینستاگرام

سایه‌های طلوع خورشید در آسمان

لحظه‌ی خاص نجومی در "اعتدال پاییزی" امسال، ساعت ۱۲:۴۴ به وقت جهانی در ۲۲ سپتامبر است، زمانی که خورشید از استوای آسمانی عبور کرده و به سمت جنوب در سفر سالانه‌اش در آسمان زمین حرکت می‌کند. این لحظه آغاز فصل پاییز در نیمکره شمالی و بهار در نیمکره جنوبی است، زمانی که طول روز و شب تقریباً در سراسر جهان برابر می‌شود.

اگر شما هم تغییر فصل را با تماشای طلوع خورشید جشن می‌گیرید، می‌توانید به دنبال پرتوهای شفقی هم باشید. این پرتوها که توسط سایه‌های ابرها شکل می‌گیرند، می‌توانند در آسمان گرگ و میش هنگام طلوع (یا غروب) خورشید، جلوه‌ای دیدنی داشته باشند.

به دلیل پرسپکتیو، سایه‌های موازی ابرها به نظر می‌رسد که به سمت خورشید در حال طلوع و نقطه‌ای دقیقاً در شرق افق شما در روز اعتدال اشاره می‌کنند.

این عکس که به خوبی ترکیب شده، خورشیدِ در حال طلوع را درست پشت برج ناقوس یک کلیسا در شهر ویک، استان بارسلون، کاتالونیا، اسپانیا قرار می‌دهد.

خبرهای بیشتر را در شبکه‌های اجتماعی بخوانید:

تلگرام

اینستاگرام

ماه برداشت مه آلود

برای ساکنان نیمکره شمالی، ماه کامل سپتامبر به عنوان "ماهِ برداشت" شناخته می‌شود. در تاریخ ۱۷ و ۱۸ سپتامبر، سمت روشن ماه که به زمین نزدیک است وارد سایه شد و فقط لبه‌ای از سایه تاریک زمین را لمس کرد که به آن "سایه مرکزی" گفته می‌شود. این اتفاق یک ماه گرفتگی جزئی بود.

در طول دو ساعت و نیم قبل از طلوع آفتاب، دوربینی که روی سه‌ پایه ثابت شده بود، این مجموعه عکس‌ها را از ماهِ برداشت که پشت قلعه‌ی اسپیش در آسمان مه‌ آلود صبحگاهی شرق اسلواکی غروب می‌کرد، ثبت کرد.

"ماهِ برداشت" در جشن‌ها، داستان‌ها و ترانه‌ها معروف است و نام سنتی ماه کامل نزدیک به اعتدال پاییزی است. طبق افسانه‌ها، این نام کاملاً مناسب است. با وجود کاهش ساعات روشنایی روز در پایان فصل رشد، کشاورزان می‌توانستند محصولات خود را با نور ماه کامل که از غروب تا طلوع می‌تابید، برداشت کنند. "ماه برداشت" امسال همچنین به عنوان "ابر ماه" شناخته.

خبرهای بیشتر را در شبکه‌های اجتماعی بخوانید:

تلگرام

اینستاگرام

اسب دریایی تاریک قیفاووس

این شکل جالب که به نام سحابی اسب دریایی شناخته می‌شود، در پس‌ زمینه‌ای پر از ستاره‌های درخشان به صورت سایه‌وار دیده می‌شود. این سحابی تاریک و پر از غبار در صورت فلکی شمالی "قیفاووس" قرار دارد و بخشی از یک ابر مولکولی در کهکشان راه شیری است که حدود ۱۲۰۰ سال نوری از ما فاصله دارد.

این سحابی همچنین با نام بارنارد ۱۵۰ (B150) شناخته می‌شود که یکی از ۱۸۲ نشانه‌های تاریک آسمان است که در اوایل قرن بیستم توسط ستاره‌ شناس "ادوارد بارنارد" فهرست شده است.

درون این سحابی، ستاره‌های کم‌ جرم در حال شکل‌گیری هستند، اما هسته‌های فروپاشیده آن‌ها فقط در طول موج‌های بلند مادون قرمز قابل مشاهده است. با این حال، ستاره‌های رنگارنگ کهکشان راه شیری در قیفاووس به زیبایی این منظره کهکشانی افزوده‌اند.

خبرهای بیشتر را در شبکه‌های اجتماعی بخوانید:

تلگرام

اینستاگرام

باقیمانده ابر نواختر سحابی پری دریایی

ستاره‌های جدید از بقایای ستاره‌های مرده به دنیا می‌آیند. بقایای گازی فروپاشی گرانشی و مرگ یک ستاره بسیار بزرگ در کهکشان راه شیری ما، باعث ایجاد بقایای ابرنواختری به نام G296.5+10.0 شد که سحابی پری دریایی بخشی از آن است.

این سحابی که به نام سحابی ماهی بتا هم شناخته می‌شود، جزو یک زیر گروه خاص از بقایای ابرنواختری است که دو طرفه و تقریباً دایره‌ای هستند. این سحابی ابتدا در پرتوهای ایکس کشف شد و سپس در نور رادیویی و پرتوهای گاما هم مورد مطالعه قرار گرفت. رنگ آبی که در این تصویر دیده می‌شود از اکسیژن دو بار یونیزه شده (OIII) ناشی می‌شود، در حالی که رنگ قرمز تیره از گاز هیدروژن ساطع می‌شود.

شکل پری‌ مانند این سحابی برای اندازه‌ گیری میدان مغناطیسی میان‌ ستاره‌ای بسیار مفید بوده است.

خبرهای بیشتر را در شبکه‌های اجتماعی بخوانید:

تلگرام

اینستاگرام

ملوت 15 در سحابی قلب

ابرهای کیهانی در مرکز سحابی نشری IC 1805 شکل‌های شگفت‌انگیزی به خود گرفته‌اند. این ابرها توسط بادهای ستاره‌ای و تابش‌های ستارگان داغ و عظیم در خوشه ستاره‌ای تازه متولد شده‌ی ملوت ۱۵ شکل داده شده‌اند. این خوشه ستاره‌ای که حدود ۱.۵ میلیون سال سن دارد، در این تصویر رنگارنگ پراکنده شده است و ابرهای تیره گرد و غبار در مقابل گازهای درخشان اتمی به چشم می‌خورند.

این تصویر ترکیبی از عکس‌های تلسکوپی با فیلترهای باریک و پهن است و حدود ۱۵ سال نوری را پوشش می‌دهد. در این تصویر، تابش‌های هیدروژن، گوگرد و اکسیژن یونیزه شده به ترتیب به رنگ‌های سبز، قرمز و آبی در پالت معروف هابل نشان داده شده‌اند.

تصاویر با میدان دید وسیع‌تر نشان می‌دهند که شکل کلی IC 1805 شبیه یک قلب است، به همین دلیل به آن سحابی قلب می‌گویند. این سحابی در حدود ۷۵۰۰ سال نوری از ما فاصله دارد و در صورت فلکی ذات‌الکرسی قرار گرفته است.

خبرهای بیشتر را در شبکه‌های اجتماعی بخوانید:

تلگرام

اینستاگرام